Για Ευρωπαίους και ΟΗΕ άλλο η ισραηλινή κατοχή στην Παλαιστίνη και άλλο η τουρκική στην Κύπρο
16/09/2019
Η απειλή του Μπέντζαμιν Νετανιάχου να προχωρήσει στην προσάρτηση της Κοιλάδας του Ιορδάνη και της Βόρειας Νεκράς Θάλασσας, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων και δικαιολογημένα. Πιεσμένος και ψυχολογικά, λόγω των πρόωρων εκλογών στο Ισραήλ, ο πρωθυπουργός της χώρας έχει αναδείξει όλα τα εθνικιστικά του στοιχεία, που όμως τον βοήθησαν στο παρελθόν. Και «έπαιξε» σε απίστευτο βαθμό με τη σχέση φιλίας και συνεργασίας, που διατηρεί με τους προέδρους των ΗΠΑ και της Ρωσίας, Τραμπ και Πούτιν.
Μέχρι το Σότσι έφτασε, παραμονές των εκλογών, για να δείξει στους Εβραίους που έφτασαν στο Ισραήλ από τη Ρωσία, ότι μπορεί να συνομιλεί με άνεση με τον Πούτιν. Πρέπει να κάνετε τον κόπο και να μελετήσετε τις αντιδράσεις, διότι μας αφορούν. Όλοι, εκτός της Αμερικής, κατέκριναν τον Νετανιάχου, ο δε Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες ήταν ο πιο σκληρός όλων εάν εξαιρέσουμε τον Αραβικό Σύνδεσμο.
Είναι συνήθης η πρακτική του ΟΗΕ να επικρίνει το Ισραήλ, ανεξάρτητα ποιος είναι ο επικεφαλής του. Και εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα και τίθεται το μεγάλο ερώτημα: Η Τουρκία δεν κάνει τα ίδια και χειρότερα στην Κύπρο; Η Τουρκία δεν είναι κατοχική δύναμη όπως ακριβώς και το Ισραήλ; Οι Τούρκοι αξιωματούχοι δεν πηγαινέρχονται στα κατεχόμενα, απ’ όπου απειλούν την Κύπρο και την Ελλάδα. Και τέλος πάντων: Ποια είναι η διαφορά της Άγκυρας από το Εβραϊκό Κράτος στα θέματα του Παλαιστινιακού και του Κυπριακού; Όσο και να προσπαθήσετε δεν πρόκειται να βρείτε καμία.
Ο Ευρωπαίος κ. Γκουτέρες υποτίθεται ότι γνώριζε το πρόβλημα της Κύπρου αρκετά καλά πριν καν σκεφθεί να προσπαθήσει να κερδίσει τη Γραμματεία του ΟΗΕ. Πριν τον διορισμό του η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και η Ελλάδα, συμμετείχαν στην εκστρατεία του για να εκλεγεί. Δεν του ζήτησαν χάρες, απλά να δει το Κυπριακό, ως όφειλε: ως θέμα εισβολής και κατοχής, ως συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θρησκευτικών ελευθεριών. Τι έκανε;…
