Τι πραγματικά συμβαίνει στον Έβρο – Το μικρό τουρκικό τετελεσμένο και τα καμώματα του Δένδια

Ο υπουργός Εξωτερικών χαρακτήρισε γελοιότητα και ανευθυνότητα τις πληροφορίες ότι ελληνικό έδαφος στον Έβρο έχει καταληφθεί από Τούρκους στρατοχωροφύλακες. Εάν, ωστόσο, θέλει ο ίδιος να διατηρήσει τη σοβαρότητα που επιβάλει το αξίωμά του, θα πρέπει να εξηγήσει γιατί η Αθήνα προέβη σε διάβημα προς την Άγκυρα. Ποιο ακριβώς ήταν το περιεχόμενο της ελληνικής διαμαρτυρίας και ποια είναι η τουρκική απάντηση;

Γιατί εάν δεν υπάρχει καμία παραβίαση εκ μέρους των Τούρκων δεν θα υπήρχε και λόγος να γίνει διάβημα. Και εάν τελοσπάντων δημιουργήθηκε σύγχυση, γιατί τα αρμόδια υπουργεία δεν δίνουν στη δημοσιότητα και την αλληλογραφία με την Άγκυρα και τον χάρτη με τις ακριβείς θέσεις των Ελλήνων και των Τούρκων; Επιπλέον, πρέπει να απαντήσουν στο ερώτημα εάν συνεχίζονται ή όχι οι εργασίες για την κατασκευή του φράχτη στο συγκεκριμένο σημείο.

Για να βγάλουμε άκρη, όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Όλα ξεκίνησαν στις 11 Μαΐου, στην περιοχή Μελισσοκομείο στο Πέπλο, λίγο νοτιότερα των Φερών, όταν έγινε προσπάθεια εκ μέρους της ελληνικής πλευράς να βάλει πασάλους. Σκοπός ήταν η έγερση εμποδίων με σκοπό να αποτραπεί –ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες που πέφτει η στάθμη του ποταμού– η παράνομη είσοδος μεταναστών.

Στην περιοχή υπάρχει μία έκταση περίπου 9.000 στρεμμάτων που βρίσκεται ανατολικότερα της κύριας κοίτης του ποταμού και η οποία ανήκει στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον επίσημο χάρτη του 1926. Ας σημειωθεί πως σε άλλη περιοχή υπάρχει και τουρκική έκταση περίπου 8.000 στρεμμάτων δυτικότερα της κύριας κοίτης. Στις εν λόγω περιοχές υπάρχουν πυργίσκοι που καταδεικνύουν την ελληνική και αντιστοίχως τουρκική κυριαρχία, αλλά μετά από συμφωνία δεν είναι επανδρωμένοι με στρατιώτες.

Σε ένα σημείο στη μεθοριακή γραμμή υπάρχει ένα έλος που αυτή την εποχή ξεραίνεται. Είναι ακριβώς σ’ αυτό το σημείο που έχουν στήσει σκηνές Τούρκοι στρατοχωροφύλακες. Αν κύριε Δένδια είστε σίγουρος ότι το σημείο αυτό δεν είναι ελληνικό έδαφος, αντί για χαρακτηρισμούς, ξεκαθαρίστε επισήμως και με χάρτη ότι δεν είναι. Εάν δεν το πράξετε, το επίμαχο τουίτ σας δεν είναι τίποτα περισσότερο από εύκολες κουβέντες που σκοπό είναι να θολώσουν τα νερά. Αυτές τις ημέρες, άλλωστε, έχετε πει κι άλλα προβληματικά, τα οποία σχολιάζω παρακάτω.

Τα τέσσερα πρωτόκολλα

Ας επιστρέψουμε, όμως, στο κυρίως θέμα. Το 1955 η αμερικανική εταιρεία Harza είχε προσπαθήσει με διάφορες τομές και την κατασκευή διώρυγας σε διάφορα σημεία να καταστήσει τον Έβρο πλωτό. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1963, είχε προκύψει μία πρώτη συμφωνία για την ανταλλαγή μικρής έκτασης εδαφών εκατέρωθεν του ποταμού, αλλά το σχετικό πρωτόκολλο δεν κυρώθηκε ποτέ από την Τουρκία.

Το 1969 και το 1971 υπεγράφησαν τέσσερα πρωτόκολλα για την περιοχή. Η Ελλάδα τα κύρωσε όλα, ενώ η Τουρκία δεν κύρωσε αυτό που είχε αντικείμενο την πρόληψη και διευθέτηση μεθοριακών επεισοδίων. Παρότι όμως δεν το κύρωσε οι διατάξεις του εφαρμόσθηκαν και από τις δύο πλευρές ατύπως. Όπως προβλεπόταν υπήρχαν τοπικές επιτροπές (μεθοριακού τομέα) για επίλυση τοπικών προβλημάτων, επιτροπές περιοχής για σημαντικότερα και τέλος η μεθοριακή επιτροπή, που είχε αρμοδιότητα για όλη τη μεθόριο στη Θράκη και ασχολείτο κυρίως με μεθοριακά επεισόδια.

Στο σημείο αυτό είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε ότι στη δεκαετία του 1980 είχαν συμβεί δύο επεισόδια. Στο ένα, στην περιοχή Πέπλο, που ήταν και το 534 Τάγμα Προκαλύψεως, Τούρκοι είχαν σκοτώσει τον Έλληνα στρατιώτη Καραγώγο. Αντιδρώντας, τοπικός αγρότης επίστρατος πήρε το όπλο του σκοτωμένου και σκότωσε δύο Τούρκους στρατιώτες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ακολουθήσει ανταλλαγή πυροβολισμών για αρκετές ώρες.

Σαφής η συνοριακή γραμμή στον Έβρο

Παρά τις προσπάθειες της Αθήνας, ειδικά μετά το 2000 που οι διμερείς σχέσεις κάπως εξομαλύνθηκαν, να κυρωθεί από τουρκικής πλευράς και το τέταρτο πρωτόκολλο αυτό δεν συνέβη. Υπογραμμίζω, πάντως, πως η συνοριακή γραμμή είναι από το Νοέμβριο του 1926 σαφέστατα χαραγμένη με πυραμίδες. Ως εκ τούτου, παρά το γεγονός ότι ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, η κοίτη του Έβρου κατά περιόδους διαφοροποιείται, η συνοριακή γραμμή δεν είναι καθόλου ασαφής κι ότι τίποτα δεν είναι μερικά μέτρα λάσπες, όπως δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών.

Όπως προκύπτει από αρκετές ενδείξεις, οι Τούρκοι αρμόδιοι ξαναδιαβάζουν με πολύ προσοχή τη Συνθήκη της Λωζάνης, με σκοπό να βρουν πατήματα, ώστε να δικαιολογήσουν επεκτατικές κινήσεις τους. Υπενθυμίζω το ξεχασμένο άρθρο 59, με το οποίο εξασφάλισαν το τρίγωνο του Καραγάτς στο βόρειο τμήμα της ελληνοτουρκικής συνοριακής γραμμής.

Είναι προφανές, πάντως, πως αυτό που συμβαίνει σήμερα στην περιοχή Μελισσοκομείο είναι ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα των τουρκικών κινήσεων που εγκαινιάσθηκε με την αποτυχημένη τουρκική επιχείρηση υβριδικής εισβολής μεταναστών στην ελληνική επικράτεια. Κρίκοι της ίδιας αλυσίδας είναι και οι πέντε περιπτώσεις που Τούρκοι στρατοχωροφύλακες και στρατιώτες πυροβόλησαν στον αέρα ή και προς την κατεύθυνση της ελληνικής πλευράς, κατά κανόνα στην περιοχή του Τυχερού.

Προετοιμάζεται να διαβεί τον Ρουβίκωνα

Ας σημειωθεί ότι αυτή η πρακτική των πυροβολισμών, όπως επισημαίνουν αρμόδιες ελληνικές πηγές, συνάδει με παραστρατιωτικές οργανώσεις κι όχι με κρατικά όργανα. Οι στρατοχωροφύλακες και οι στρατιώτες παντού πυροβολούν, σύμφωνα με κανόνες εμπλοκής κι όχι κατά βούληση. Το γεγονός, όμως, ότι η Άγκυρα επιτρέπει, αν δεν ωθεί, κρατικά όργανα να συμπεριφέρονται σαν παραστρατιωτικοί είναι σαφής ένδειξη ότι έχει υπερβεί την κόκκινη γραμμή και ίσως προετοιμάζει το κλίμα και για “να διαβεί τον Ρουβίκωνα”.

Ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών Σοϊλού μας έχει προειδοποιήσει πως το καλοκαίρι η υβριδική εισβολή στον Έβρο θα επαναληφθεί. Όσα τώρα συμβαίνουν στο Μελισσοκομείο είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού πως εντάσσονται σ’ αυτό το πλαίσιο. Και μάλιστα η παρέμβασή τους είναι αποτελεσματική, αφού, προς το παρόν, η ελληνική προσπάθεια να εγερθούν εμπόδια για τη παράνομη είσοδο μεταναστών έχει σταματήσει.

Όταν η ιστοσελίδα armyvoice.gr έβγαλε πρώτη το θέμα, το SLpress.gr αναδημοσίευσε αμέσως την είδηση (20-5-2020) με αναφορά βεβαίως στην πηγή, έχοντας εικόνα για την αξιοπιστία της. Όταν, μάλιστα, επικοινωνήσαμε με αρμόδια κρατική πηγή, μας έκανε έκκληση να μην επανέλθουμε με αναλυτικό ρεπορτάζ, επειδή βρισκόταν σε εξέλιξη προσπάθεια διευθέτησης. Ανταποκριθήκαμε, παρότι είχαμε καλή εικόνα γι’ αυτά που συνέβαιναν στο Μελισσοκομείο.

Τα καμώματα του Δένδια

Οι προσπάθειες παρασκηνιακής διευθέτησης, όμως, απέτυχαν, λόγω της τουρκικής άρνησης να αποχωρήσουν οι στρατοπεδευμένοι εκεί στρατοχωροφύλακες, οι οποίοι φαίνεται ότι με κάποιον τρόπο εμπόδιζαν τις εργασίες για την κατασκευή του φράχτη. Έτσι ο Δένδιας υποχρεώθηκε να δώσει εντολή για διάβημα προς την Άγκυρα. Από τις μετέπειτα δηλώσεις του, πάντως, αποδεικνύεται ότι ο ίδιος δεν διδάχθηκε τίποτα από τα γεγονότα, δεν έβγαλε συμπεράσματα για τις τουρκικές προθέσεις.

Είναι ενδεικτικό ότι και τώρα που η υπόθεση βγήκε στη δημοσιότητα, δηλώνει πως αυτού του είδους τα ζητήματα λύνονται χωρίς να δημοσιευθεί μονόστηλο στις εφημερίδες. Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι δεν του αρέσει να δημιουργεί εντάσεις με συμμάχους! Τί από όλα αυτά να πρωτοθαυμάσεις! Η παλιομοδίτικη –νατοϊκής κοπής– διπλωματική γλώσσα του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών αποκαλύπτει βαθιά στρατηγική αμηχανία. Γιατί αν δεν ισχύει αυτό ισχύει ότι είναι επικίνδυνα αφελής, το οποίο δεν πιστεύω.

Μήπως κύριε Δένδια αναρωτηθήκατε γιατί το πρόβλημα δεν λύθηκε, παρά τις προσπάθειές σας και χρειάσθηκε να προβείτε σε διάβημα; Μπορεί να μην σας αρέσει να δημιουργούνται προβλήματα με “συμμάχους” (τί κομψός τρόπος να αναφερθεί στην Τουρκία!), αλλά στον Ερντογάν αρέσει. Καθήκον δικό σας, λοιπόν, είναι να έχετε επωφελείς για την Ελλάδα απαντήσεις κι όχι να παριστάνετε τον “απατημένο σύμμαχο”, ο οποίος δεν τολμάει να πει κουβέντα προς την Άγκυρα, αλλά ξεσπαθώνει εναντίον όσων στην Ελλάδα ασκούν κριτική στους χειρισμούς του.