Οι “πράσινοι” εχθροί του EastMed – Μία απάντηση

Στο πρωτοσέλιδο της Καθημερινής της 13/3//2021 παρουσιάσθηκε ακόμη μία φορά κινδυνολογία για τη βιωσιμότητα του αγωγού EastMed. Η σχετική κινδυνολογία μοιάζει περισσότερο με ευχολόγιο ορισμένων κύκλων, παρά με τεκμηριωμένες απόψεις. Αξιοπρόσεκτο γεγονός είναι το συγκεκριμένο ευχολόγιο εκπηγάζει από το ΕΛΙΑΜΕΠ και την Greenpeace.

Το θέμα των ποσοτήτων φυσικού αερίου στη νοτιοανατολική Μεσόγειο το έχει ξεκαθαρίσει εδώ και πολλά χρόνια ο ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης κ. Αντώνης Φώσκολος. Σύμφωνα με τις σεισμικές έρευνες, υδρογονάνθρακες υπάρχουν σε πολύ μεγάλες ποσότητες! Το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι εάν η ελληνική κυβέρνηση επιθυμεί την αξιοποίησή τους προς όφελος του ελληνικού λαού, ή αν υψώνει τεχνητά εμπόδια.

Όσο και αν προσπάθησαν στο παρελθόν ορισμένοι κύκλοι να αποπροσανατολίσουν την ελληνική κοινή γνώμη, σχετικά με την ύπαρξη ή μη υδρογονανθράκων, έχουν αποτύχει. Ωστόσο απομένει να γίνουν ορισμένες υπενθυμίσεις όσον αφορά ορισμένα άλλα ζητήματα. Η αξιοποίηση των ορυκτών πόρων δεν αφορά μόνο στενά οικονομικά θέματα, καθώς στα ζητήματα αυτά εμπλέκεται και η γεωπολιτική των ορυκτών πόρων.

Ο ορυκτός πλούτος παράγει οικονομικό πλούτο. Είναι σαφέστατο το γεγονός ότι η αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της Μεσογείου αποτελεί βασική επιθυμία όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και του Ισραήλ. Η αξιοποίηση των υδρογονανθράκων αποτελεί θέμα ισχυροποίησης του κράτους του Ισραήλ και αποτελεί εκ των ουκ άνευ ζήτημα εθνικής ασφάλειας γι’ αυτή τη χώρα. Και όπως γνωρίζουμε, το Ισραήλ με τα θέματα της εθνικής του ασφάλειας δεν παίζει! Η εξίσωση που ισχύει είναι η εξής: Ενεργειακή ασφάλεια ίσον εθνική ασφάλεια!

Η “κατάρα” της πράσινης ενέργειας

Στο παρελθόν είχε ξεκαθαρισθεί ότι αρκετοί είναι οι “παίκτες” οι οποίοι δεν θέλουν την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της Μεσογείου. Κάποιοι από αυτούς βρίσκονται εντός της Ελλάδας. Εκτός Ελλάδας οι παίκτες που δεν θέλουν την αξιοποίηση των ελληνικών και κυπριακών υδρογονανθράκων είναι η Γερμανία, η Τουρκία, η Ρωσία και ίσως το Ηνωμένο Βασίλειο.

Στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκαν διάφορα ψευδο-επιχειρήματα εναντίον της αξιοποίησης των υδρογονανθράκων. Ξεκίνησαν από τον γνωστό ισχυρισμό πως «πετρέλαιο δεν υπάρχει» και συνεχίσθηκε με διάφορες μορφές καταστροφολογίας: σεισμοί, τσουνάμι(!), άνοδος της στάθμης της θάλασσας, κίνδυνοι για τα ψάρια, κίνδυνος για τον τουρισμό, η “κατάρα” του πετρελαίου…

Όλες αυτές οι καταστροφολογίες, απαντήθηκαν εμπεριστατωμένα. Ειδικότερα όσο αφορά το θέμα της “κατάρας” των υδρογονανθράκων, η κοινή γνώμη ας γνωρίζει ότι πλέον η ανθρωπότητα έχει μπει σε μία νέα γεωπολιτική περίοδο: την περίοδο της “κατάρας” της πράσινης ενέργειας. Αυτή περίοδος θα κρατήσει πολλά χρόνια, ενώ το 2021 αποτελεί έτος ορόσημο.

Mε απαρχή τη Μιανμάρ και τη Γροιλανδία, διάφορες γεωπολιτικές κρίσεις θα εμφανίζονται όλο και πιο συχνά, με γενεσιουργό αιτία την “κατάρα” της πράσινης ενέργειας. Στη γειτονιά μας, τη Μεσόγειο, ίσως το δούμε (σύντομα;) στην περίπτωση της Αλγερίας και του Μαρόκο, καθώς ήδη η Κίνα προσπαθεί να πατήσει πόδι στα κοιτάσματα σπάνιων γαιών (και φωσφόρου) αυτών των δύο χωρών. Αυτό ας το λάβει υπόψιν της η Greenpeace, η κινδυνολογία της οποίας απαντήθηκε τόσο από το Nature, όσο και από το Χάρβαντ.

Διαψεύδονται οι “Κασσάνδρες”

Στην τρέχουσα περίοδο βρισκόμαστε και πάλι μπροστά σε μία άλλη μορφή γκρίζων ψυχολογικών επιχειρήσεων με στόχο να καμφθεί-αλλοιωθεί η ελληνική κοινή γνώμη με αντίστοιχο “μασάζ” εναντίον των υδρογονανθράκων. Αυτές οι προσπάθειες θα πέσουν στο κενό, όπως ακριβώς πέφτουν στο κενό οι αντίστοιχες προσπάθειες της Τουρκίας με τα διάφορα fake news, που ευκόλως αναμασά μέρος των ελληνικών ΜΜΕ.

Ας θυμίσουμε όμως κάτι ακόμη: το 2014, πάλι μέσω της “Καθημερινής” και με πηγή το Λονδίνο, είχε ξεκινήσει κινδυνολογία σχετικά με τις ελληνοϊσραηλινές σχέσεις. Τότε, το 2014, ορισμένοι κύκλοι προσπαθούσαν να υψώσουν εμπόδια στην ελληνοϊσραηλινή προσέγγιση με το ψευδο-επιχείρημα ότι «υποβάθμιση των σχέσεων (της Ελλάδας) με τον αραβικό κόσμο και τη δυναμική του, εμπεριέχουν κινδύνους και είναι πιθανό να οδηγήσουν σε εξελίξεις με σημαντικό κόστος».

Η σχετική κινδυνολογία επαναλήφθηκε το 2016 και πάλι προερχόμενη από το Λονδίνο. Και στις δύο περιπτώσεις, δόθηκε σχετική απάντηση. Σήμερα, μετά από πολλά χρόνια επίμονης και βαθύτατης ενίσχυσης των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων, διαπιστώνουμε ότι τελικά όχι μόνο δεν υπήρξαν κίνδυνοι αλλοίωσης των σχέσεων της Ελλάδας με τις αραβικές χώρες, αλλά αντιθέτως οι σχέσεις αυτές έχουν ενισχυθεί έτι περαιτέρω.

Κρίσιμα ερωτήματα

Ωστόσο, δεν μπορεί παρά να τεθούν ορισμένα ερωτήματα: Πρώτον: Άραγε ποια θα ήταν σήμερα η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας, εάν οι κινδυνολογίες του 2014 και του 2106 εναντίον της περαιτέρω σύσφιξης των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων ευδοκιμούσαν; Δεύτερον: ποια η πηγή της τρέχουσας κινδυνολογίας/ευχολόγιου εναντίον του EastMed; Βρίσκεται εντός της Ελλάδας ή εκτός της Ελλάδας; Το ερώτημα αυτό τίθεται ευθέως προς το Μέγαρο Μαξίμου. Τέλος, με αφορμή το τωρινό άρθρο, ας γίνει και πάλι η υπενθύμιση μιας παλαιότερης πρότασης για την αξιοποίηση των ελληνικών υδρογονανθράκων.

Ένα μικρό ποσοστό από το 20% των εσόδων του κράτους από τους υδρογονάνθρακες (και όχι μόνο, αλλά και από τις σπάνιες γαίες, όπως και όλα τα υπόλοιπα ορυκτά) να κατατίθεται σε ειδικό ταμείο για την ενίσχυση της εθνικής άμυνας. Το όφελος από τα έσοδα του κράτους από τους ορυκτούς πόρους πρέπει να λειτουργήσει ανταποδοτικά προς όφελος της εθνικής άμυνας.