Τώρα και “US statistics” – Δημιουργική λογιστική ala americana

Μία εξαιρετικά συνηθισμένη έκφραση στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα, πείθει την πλειοψηφία του κοινού πως η δημιουργική λογιστική αφορά αποκλειστικά την ελληνική οικονομία. Αποτελεί βεβαίως απαράδεκτο φαινόμενο για τις ευνομούμενες αναπτυγμένες χώρες, αλλά δεν αφορά μόνον την Ελλάδα. Η δημιουργική λογιστική, σε μία περίοδο πολλαπλών κρίσεων, όπως αυτή που διανύουμε, αποκτά βαρύνουσα σημασία στην μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, με τα US statistics. 

Με την λήξη του πρώτου επταμήνου του 2022, το αμερικανικό υπουργείο Εργασίας, ανακοινώνει στο πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου την δημιουργία 528.000 νέων θέσεων εργασίας, προκαλώντας κύματα ευφορίας στις αγορές. Στην πραγματικότητα 352.000 θέσεις προστίθενται, με την αξιοποίηση ενός αλγορίθμου που συνυπολογίζει την εποχική αναπροσαρμογή, ενώ ακόμα 85.000 προκύπτουν από την ενσωμάτωση των διαφορών γεννήσεων προς τους θανάτους.

Τελικά το 82% των νέων θέσεων που ανακοινώνονται απλούστατα δεν υπάρχουν, ήτοι 437.000 σε ένα σύνολο 528.000, αποτελούν αποτέλεσμα πλασματικών υπολογισμών, που αξιοποιεί το υπουργείο για να διογκώσει τα μεγέθη και μάλιστα σε βαθμό υπερβολής. Την ίδια περίοδο η αμερικανική Στατιστική Υπηρεσία που καταγράφει τις οικογενειακές μεταβολές διαπιστώνει πως από το Μάϊο έως τον Αύγουστο οι απώλειες θέσεων εργασίας ανέρχονται σε -136.000.

Η επιχείρηση παρουσίασης πλασματικών στοιχείων κατά κύριο λόγο στοχεύει στην συγκάλυψη και ακόμα και εξαφάνιση, μέσω επίσημων “δεδομένων”, του γεγονότος ότι η αμερικανική οικονομία κινείται σε υφεσιακό περιβάλλον. Ένας δεύτερος λόγος πηγάζει από την έκτακτη ανάγκη της ανακοπής της πτωτικής πορείας της χρηματιστηριακής αγοράς, που από μία γενική αποτίμηση της σχέσης τιμών προς πωλήσεις (Price to Sales ratio) μεγαλύτερη του 10 (δηλαδή οι χρηματιστηριακές τιμές υπερβαίνουν κατά 10 φορές τα αναμενόμενα έσοδα), και κεφαλαιοποίηση της τάξης των $14 τρισεκατομμυρίων, υποχωρεί στα $4 τρισεκατομμύρια. Ο χειρισμός των μεγεθών της αγοράς εργασίας ενισχύει την ανάκαμψη της κεφαλαιοποίησης στα $8 τρισεκατομμύρια, επαναφέροντας ένα κύμα αγοραστών στις μετοχές, όπως παρατηρεί ο οικονομολόγος του Πανεπιστημίου του Harvard Michael Arouet.

Από το μαγείρεμα στον εξωραϊσμό 

Η τακτική αυτή επαναλαμβάνεται τον Σεπτέμβριο, αλλά οι αποκαλύψεις υποχρεώνουν το υπουργείο Εργασίας να ωραιοποιήσει την μεθοδολογία του και να αυξήσει την αξιοπιστία της. Για τον μήνα Οκτώβριο ανακοινώνει την δημιουργία 261.000 θέσεων εργασίας, δραστικά περισσότερων των 200.000, που έχει υπολογίσει η πλειοψηφία των αναλυτών της αγοράς, επηρεάζοντας για μία ακόμα φορά θετικά το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.

Αυτή την φορά, όπως παρατηρεί ο επικεφαλής των συναλλαγών του χρηματιστηριακού ομίλου, Handler, Konzelman, Radosh Group, Bill King στην έκθεση King Report, το υπουργείο διαστρεβλώνει την διαδικασία της εποχικής αναπροσαρμογής του 2022. Για τον μήνα Οκτώβριο του 2021, μειώνει τις συνολικές θέσεις εργασίας στην χώρα από 149.310.000, σε 148.005.000, οπότε και παρουσιάζει μία αρνητική διαφορά της τάξης του 1.305.000 θέσεων. Για τον Οκτώβριο του 2022 όμως παρουσιάζει την αρνητική διαφορά στα επίπεδα 1.061.000 θέσεων, οπότε προσθέτει μέσω της θετικής μεταβολής της διαφοράς 244.000 θέσεις εργασίας, με συνέπεια στο σύνολο των 261.000, μόνον οι 17.000 ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και αποτέλεσμα το 93% να αποτελεί απλώς αποκύημα φαντασίας.

Στην πραγματικότητα η κατάσταση έχει επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο, εάν συνεκτιμηθεί και η απάτη της ενσωμάτωσης γεννήσεων προς θανάτους. Στον υπαρκτό κόσμο οι θέσεις δεν δημιουργούνται συνεχώς με αυξητικό ρυθμό, αλλά ο αριθμός τους μεταβάλλεται, ανάλογα με την πορεία των επιχειρήσεων, οπότε υπάρχουν μήνες με θετικό αποτέλεσμα, αλλά και μήνες με αρνητικό αποτέλεσμα. Τον Οκτώβριο του 2021 η σχέση γεννήσεων προς θανάτους προσθέτει 363.000 θέσεις εργασίας, αλλά τον Οκτώβριο του 2022, η ίδια σχέση αυξάνει τις θέσεις σε 455.00, δηλαδή δίδει μία θετική διαφορά 92.000 θέσεων.

Η πραγματική εικόνα της εργασίας

Μία άλλη βασική παράμετρος της ανάπτυξης φθίνει συνεχώς κατά την διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών και αφορά την συμμετοχή του ικανού εργατικού δυναμικού στις παραγωγικές δραστηριότητες που από το 92% του 2000 μειώνεται το 2020 στο 88%, με μία επιστροφή στα επίπεδα του 2000 να συνεπάγεται την προσθήκη 2 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας στην αγορά. Η ανάκαμψη του 2021 δεν έχει καλύψει αυτή την διαφορά και όσον αφορά το 2022, εάν απογυμνωθεί η διαδικασία καταγραφής από τα τεχνάσματα και τις αλχημείες του υπουργείου Εργασίας, η οικονομία τελικά έχει απώλειες θέσεων εργασίας και τον Οκτώβριο, δεδομένα που επιβεβαιώνουν την υφεσιακή πορεία της χώρας.

Οι οικονομικοί αναλυτές παρατηρούν με ανησυχία πως χωρίς την μέθοδο της εποχικής αναπροσαρμογής η μηνιαία άνοδος των τιμών καταναλωτή φθάνει το 0,8% και όχι το αναπροσαρμοσμένο 0,6% που δίδει η Στατιστική Υπηρεσία των ΗΠΑ (Bureau of Labor Statistics-BLS), με συνέπεια σε ετησιοποιημένη βάση ο πληθωρισμός να κινείται πέραν του 11% και όχι στο 8,2% του Οκτωβρίου. Το βασικό πρόβλημα όμως δεν προέρχεται από την αναπροσαρμογή, αλλά από τις πραγματικές αυξήσεις των ενοικίων, όπως καταγράφονται στον εθνικό Δείκτη Zillow, που στοιχειοθετεί πως οι πληθωριστικές πιέσεις θα συνεχισθούν κατά την διάρκεια του τρέχοντος έτους, διατηρώντας σε υψηλά επίπεδα τον σχετικό δείκτη.

Το εξαιρετικά ανησυχητικό στοιχείο προέρχεται από το κόστος στέγασης, λόγω του ότι παρά το γεγονός ότι η αύξηση εμφανίζεται σε δωδεκάμηνη βάση στο 3,7%, δεν συμβαδίζει με την κατά 20% άνοδο στις τιμές των κατοικιών και την κατά 13% αύξηση του κόστους των ενοικίων κατά το 2021. Οι μηνιαίες μεταβολές στον εθνικό Δείκτη Zillow, προβλέπουν τις αυξήσεις στην στέγαση, που εμφανίζονται όμως με καθυστέρηση οκταμήνου στον δείκτη τιμών καταναλωτή, με συνέπεια να μεταφέρονται στο 2022.

Λαθροχειρίες και στην εξέλιξη του ΑΕΠ

Στην προσπάθειά τους να ωραιοποιήσουν την εικόνα της οικονομίας, παρέχοντας στην Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα (FED) το απαραίτητο άλλοθι για τις συνεχιζόμενες αυξήσεις των επιτοκίων με την προσδοκία τιθάσευσης του πληθωρισμού, το υπουργείο Οικονομικών και κυρίως το γραφείο Οικονομικής Ανάλυσης (Bureau of Economic Analysis -BEA), παρεμβαίνουν και στις μεταβολές του ΑΕΠ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραδίδουν, το ΑΕΠ του τρίτου τριμήνου κινείται ανοδικά κατά 2,6%, οπότε και εμφανίζουν την οικονομία να επανέρχεται σε υγιείς ρυθμούς μετά από δύο πτωτικά τρίμηνα. Όμως όπως παρατηρεί ο Bill King στην έκθεση King Report, η BEA υπολογίζει τον ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ, με το δείκτη του πληθωρισμού στο 4,1% και όχι με τον πραγματικό του τριμήνου που κινείται πέραν του 8%. Το γελοίο του πράγματος απορρέει από το γεγονός ότι για το δεύτερο τρίμηνο η BEA χρησιμοποιεί τον πραγματικό δείκτη που κινείται στο 9%, χωρίς όμως να εξηγεί τον λόγο που τον υποδιπλασιάζει αυθαίρετα στο επόμενο, αφού εάν είχε υιοθετήσει την ίδια μεθοδολογία τότε και το τρίτο τρίμηνο θα είχε εμφανίσει αρνητικό ρυθμό , όπως και τα προηγούμενα.

Το υπουργείο Οικονομικών και η BEA συλλαμβάνονται να επιχειρούν να αποφύγουν την πραγματικότητα, ώστε να αποτρέψουν τις αγορές να αξιοποιήσουν το δεδομένο ότι με τρία αρνητικά τρίμηνα η οικονομία έχει και επίσημα εισέλθει σε ύφεση. Η απάτη αποκαλύπτεται αμέσως με ένα απλό παράδειγμα. Εάν υποτεθεί πως το ΑΕΠ αυξάνεται κατά 10%, τότε στοιχειοθετείται μία εκρηκτική ανάπτυξη της οικονομίας, αλλά εάν παράλληλα ο δείκτης του πληθωρισμού κινείται επίσης στο 10%, τότε η ανάπτυξη εκμηδενίζεται και διαμορφώνεται στο 0%.

Στην πραγματικότητα πάντως ο μέσος Αμερικανός πολίτης αισθάνεται την ύφεση σε καθημερινή βάση και απομένει να αποδεχθεί και η οικονομική του ηγεσία το γεγονός και να αντιδράσει κατάλληλα. Η δημιουργία απατηλών προσδοκιών και οι αλχημείες στην περίοδο που διανύει ο κόσμος σε περιβάλλον πολλαπλών κρίσεων, συνιστά την χειρότερη πρακτική και δημιουργεί την δυναμική να προκαλέσει χρηματιστηριακές καταρρεύσεις, όταν η αγορά συνειδητοποιήσει την πραγματική κατάσταση, όπως και κατά το 2008