Οι καταγγελίες Κριμιζή και το σύνδρομο της ανώμαλης προσγείωσης

Γράφει η Νεφέλη Λυγερού  – 

Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ακαδημαϊκή υπόσταση του Σταμάτη Κριμιζή. Αυτός, άλλωστε, ήταν και ο λόγος που επιλέχθηκε για τη θέση του επικεφαλής του νεοϊδρυθέντος Ελληνικού Διαστημικού Οργανισμού (ΕΛΔΟ). Η εμπλοκή του με το φιλόδοξο εγχείρημα δεν είχε κανένα πολιτικό κριτήριο, καθώς ο κ. Κριμιζής δεν είχε ποτέ –από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε– καμία πολιτική σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η παραίτησή του μόλις ένα μήνα μετά την ανάληψή των καθηκόντων του και ειδικά υπό την σκιά των αιχμηρών καταγγελιών που εκτόξευσε προκαλεί εντύπωση. Το διάστημα του ενός μηνός είναι ιδιαίτερα βραχύ για να μπορέσει κάποιος να αξιολογήσει και να απορρίψει μία δύσκολη και πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα πρωτοβουλία. Ο ίδιος αποδίδει την παραίτησή του σε αθέτηση διαβεβαιώσεων του υπουργού και σε παρεμβάσεις του αρμόδιου γενικού γραμματέα.

Ένας νεοσύστατος δημόσιος οργανισμός δεν μπορεί να είναι απολύτως ανεξάρτητος από τη Δημόσια Διοίκηση με ό,τι σημαίνει αυτό. Εκ των πραγμάτων θα υποστεί ως ένα βαθμό και την επίδραση των γνωστών παθογενειών. Ο γενικός γραμματέας τηλεπικοινωνιών και ταχυδρομείων δεν χρειάζεται να έχει αποφοιτήσει από τη NASA για να εμπλακεί στο γραφειοκρατικό σκέλος.

Δεν γνωρίζουμε εάν υπερέβη ή όχι τα όρια. Πιθανόν να το έπραξε, αλλά εξίσου πιθανόν είναι ο κ. Κριμιζής να θεώρησε ότι θα εργαστεί σε ένα περιβάλλον, ανάλογο με αυτό που εργαζόταν στις ΗΠΑ. Τις τελευταίες δεκαετίες είναι αρκετές οι περιπτώσεις Ελλήνων διακεκριμένων επιστημόνων του εξωτερικού, οι οποίοι ανέλαβαν κάποια ηγετική θέση, αλλά απογοητεύθηκαν και εγκατέλειψαν την προσπάθεια.

Δύσβατο εργασιακό τοπίο

Θα ήταν άδικο να αμφισβητήσει κάποιος τις καλές προθέσεις του κ. Κριμιζή να προσφέρει στην πατρίδα. Τις ίδιες καλές προθέσεις, άλλωστε, είχαν και οι όμοιοί του που δεν κατάφεραν στο παρελθόν να στεριώσουν. Είναι αληθές ότι δεν είναι εύκολο για έναν επιστήμονα που έχει συνηθίσει να εργάζεται, έχοντας λυμένα προβλήματα, να προσγειωθεί και να τα βγάλει πέρα με ένα πλήθος εμποδίων, με γραφειοκρατικές πρακτικές καθώς και με διαφορετικές νοοτροπίες.

Αυτό, όμως, είναι το εργασιακό περιβάλλον στην Ελλάδα. Αναμφίβολα πρέπει να βελτιωθεί, αλλά αυτό δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη, ούτε επειδή ο επικεφαλής ενός οργανισμού έχει ένα σπουδαίο επιστημονικό βιογραφικό. Ακόμα και ο διεθνώς κορυφαίος επιστήμονας που έρχεται στην Ελλάδα για να προσφέρει πρέπει να έχει εξαρχής συνείδηση πως θα χρειασθεί να παλέψει σκληρά για να ξεπεράσει γραφειοκρατικά εμπόδια, αντιπαραγωγικές νοοτροπίες, ακόμα και μικροπρέπειες. Μόνο έτσι τελικώς θα καταφέρει να δημιουργήσει στον χώρο του παραγωγικές συνθήκες και να αφήσει πίσω του έργο.

Όπως και να έχει, πάντως, είναι θλιβερό μία τέτοια υπόθεση να μετατρέπεται σε παιχνίδι μικροπολιτικής. Ο τομέας της αεροδιαστημικής βρίσκεται στην αιχμή των εξελίξεων τα τελευταία χρόνια, μετά από στασιμότητα ετών και είναι κρίμα να μην μπορέσει η Ελλάδα να διεκδικήσει μέρος της “διαστημικής οικονομίας” που ήδη ανατέλλει. Εξάλλου, σχεδόν όλες οι προηγμένες χώρες στην Ευρώπη διαθέτουν τους δικούς τους εθνικούς διαστημικούς οργανισμούς.

Μετά τη δυσάρεστη εξέλιξη που είχε η παρουσία του κ. Κριμιζή, είναι σημαντικό ότι το τιμόνι αναλαμβάνει μία επίσης σημαντική προσωπικότητα, ο Χριστόδουλος Πρωτοπαππάς, ο οποίος διαθέτει εντυπωσιακό βιογραφικό. Από τον Αύγουστο του 2001 είναι διευθύνων σύμβουλος της κυπριακής εταιρείας HELLAS SAT Consortium Ltd και από τον Ιούνιο 2004 είναι και Διευθύνων Σύμβουλος της θυγατρικής HELLAS SAT A.E., που έχει εκτοξεύσει και εκμεταλλεύεται τον πρώτο ελληνικό δορυφόρο HELLAS SAT 2. Από τον Μάιο του 2007 μέχρι το Μάιο του 2008 διετέλεσε Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Δορυφορικών Οργανισμών (ESOA).