“Ακροδεξιές απειλές” και ΣΥΡΙΖΑ – Γιατί όλα πάνε στραβά…

Οι πρώτες εν θερμώ αντιδράσεις στον ΣΥΡΙΖΑ γύρω από τα αίτια της διπλής ήττας στις εκλογές, δεν βγάζουν νόημα. Στις πρώτες, έφταιγε η απλή αναλογική και το ΠΑΣΟΚ με το ΚΚΕ, που δεν ήθελαν ούτε να ακούσουν για κυβερνητική συνεργασία. Στις δεύτερες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την ακροδεξιά του ατζέντα που ευνόησε τους Σπαρτιάτες και τη Νίκη. Αυτό συνέβη και καταποντίστηκε η Αριστερά; 

Και μόνον από την ανάγνωση του φακέλου των αποτελεσμάτων του υπουργείου Εσωτερικών φαίνεται καθαρά ότι ο κομματικός χώρος που αιμοδότησε περισσότερο την είσοδο των νέων ακροδεξιών σχημάτων είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα ποσοστά που έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2019 έχουν αναρωτηθεί άραγε εκεί στην Κουμουνδούρου που πήγαν; Πήγαν, λοιπόν, εκεί που ο ΣΥΡΙΖΑ διαβλέπει νέες αντιδημοκρατικές απειλές.

Η ΝΔ μόνον ως γέφυρα δεν λειτούργησε, αφού κέρδισε ψήφους από το Κέντρο (και κάποιες από τον ΣΥΡΙΖΑ). Αν έχασε κάποιες προς τα άκρα της, δεν συνιστούν μαζικό φαινόμενο μετακίνησης. Το ΠΑΣΟΚ πήρε ότι πήρε από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι πολλά. Το μεγαλύτερο μέρος των φευγάτων της κυβερνώσας Αριστεράς (που είναι αμφίβολο πλέον αν είναι κυβερνώσα και, κυρίως, αν είναι Αριστερά) σκόρπισε όπου βρήκε προσφιλείς αφηγήσεις.

Οι περισσότεροι δυσαρεστημένοι του ΣΥΡΙΖΑ πήγαν στα ακροδεξιά σχήματα, όσο και αν αυτό ακούγεται παράδοξο. Παράδοξα, άλλωστε, ήταν και τα προεκλογικά ανοίγματα του Αλέξη Τσίπρα προς τους πρώην Χρυσαυγίτες, αλλά έγιναν. Και το χειρότερο για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πως η μεγαλύτερη ομάδα αυτών των ψηφοφόρων είναι στις νέες ηλικίες, 17-34, όπου έχασε και την αδιαμφισβήτητη μέχρι πρότινος πρωτιά από τη ΝΔ. Και, από την άλλη, η πρώτη σε μέγεθος ομάδα ψηφοφόρων των Σπαρτιατών είναι σε αυτές τις ηλικίες και δεν προέκυψαν από το πουθενά.

«Η μέρα που ξημέρωσε βρίσκει τη χώρα και την κοινωνία σε βαθύ, πηχτό σκοτάδι» νομίζει η Αυγή, αλλά μάλλον κάπου αλλού κοιτάει και όχι έξω από το ανοιχτό παράθυρο της πραγματικότητας. Τώρα, αν έχουμε ορμπανοποίηση, όπως λένε εξέχοντα μέχρι πρότινος στελέχη της Αριστεράς που βρίσκονται σε αναζήτηση ρόλου, ας το λύσουν μεταξύ τους στις εσωκομματικές διαδικασίες, όπως με στόμφο προαναγγέλλουν ότι θα αρχίσουν άμεσα και θα τελειώσουν του χρόνου. Αλλά, από τα στοιχεία των μετρήσεων, (ας αφήσουμε τις δημόσιες δηλώσεις και τα πρόσωπα) δεν προκύπτει στροφή της ΝΔ στα άκρα της Δεξιάς. Θα έπρεπε να κινηθεί δεξιότερα, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ;

Το πρόβλημα και οι διαδικασίες

Στο δια ταύτα, όσο καιρό και αν συζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ πάνω σε ανύπαρκτη βάση, λύση στο υπαρκτό πολιτικό πρόβλημα που προέκυψε δεν θα βρει γιατί, πολύ απλά, τίποτε από όσα έχουν ακουστεί δεν υπάρχει πραγματικά. Πολιτική συγγένεια Μητσοτάκη-Όρμπαν είναι διαστροφή. Νοσταλγοί της ΕΡΕ ή της χούντας 1967-74 δεν απαντώνται ούτε στα νεότευκτα ακροδεξιά σχήματα, καθώς από τις ηλικιακές αναλύσεις των ψηφοφόρων τους οι ηλικίες άνω των 65 είναι σε πολύ χαμηλά ποσοστά, κάτω από τα συγκεντρωτικά και η νεότευκτη ακροδεξιά δεν νοσταλγεί το παρελθόν, φαντασιώνεται κάτι χειρότερο, μία ζούγκλα. Ό,τι έχουν καλομάθει έτσι, χάρη στη νέα ουτοπία της νεωτερικής Αριστεράς, την αντισυστημικότητα μίας άλλης εποχής απέναντι σε μία φαντασιακή δυστοπία της Δεξιάς, δεν είναι δα έκπληξη, όπως θέλουν κάποιοι να την εμφανίζουν.

Η μόνη αναμφισβήτητη αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποστεί στρατηγική ήττα. Και υπάρχει σύντομα άλλη μία πολιτική αναμέτρηση, οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, όπου θα υποστεί και τρίτη. Θα πάει κανείς για δήμαρχος με την σημαία του ΣΥΡΙΖΑ; Που και πως; Το εκλογικό σύστημα στις τοπικές εκλογές ευνοεί συνεργασίες και μάλιστα προεκλογικά. Τότε τι άλλο θα βρεθεί να φταίει; Μάλλον παρήλθαν οι καιροί που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν συνώνυμο του νέου και άφθαρτου και η φθορά κινείται εκθετικά. Η κατάσταση απαιτεί δραστικά μέτρα που όμως θα ήταν πιο επώδυνα και από τις εκλογικές ήττες.